Nog maar 25 dagen!

3 november 2014

De tickets zijn geboekt! Vrijdag 28 november 2014 vertrek ik vanaf Schiphol om de volgende dag in alle vroegte aan te komen in Oeganda. Als jong meisje riep ik al dat ik later naar Afrika wilde als dokter. Dokter ben ik niet geworden, maar mijn kinderwens gaat voor mijn gevoel nu toch echt in vervulling. Nu, na het afronden van mijn studie, is er wat mij betreft geen beter moment om te gaan!

In maart begon toch wel vrij abrupt de voorbereiding van dit hele verhaal. Ik zat op een vrijdagavond laat in de trein op weg naar huis en kwam via Facebook op een site met vrijwilligersprojecten die perfect aansloten bij mijn studie. Ik ben normaal niet zo impulsief, maar toen ik zag dat er de volgende dag in Utrecht een evenement zou zijn waar alle vrijwilligersorganisaties aanwezig waren, moest ik daar wel naar toe! M'n moeder ging mee, inmiddels was haar ook wel duidelijk geworden dat mijn plannen aardig serieus waren... 

Na deze dag werden de plannen steeds serieuzer, maar ik zat wel een beetje met mijn studie in de maag. Straks had ik alles geregeld en kon ik door uitloop niet gaan... Achteraf gezien had ik misschien iets meer vertrouwen moeten hebben in mijn studiekwaliteiten, maar pas op het moment dat mijn thesisbegeleidster tegen mij zei: "Ga je vrijwilligerswerk maar regelen, je thesis is nu sowieso al voldoende." durfde ik mij definitief in te schrijven, inmiddels was het al 10 augustus. Hartstikke tegenstrijdig met het verhaal dat ik naar vrienden, familie, op de universiteit en werk hield. Ik ging naar Afrika eind november, dat stond voor mijn gevoel al helemaal vast. Al voordat er ook maar iets definitief was, wist ik al precies wat ik mee zou moeten nemen, en erger nog, stiekem was mijn backpack zelfs al een beetje gepakt. 

21 september had ik mijn kennismakingsgesprek bij het SIW, de uitwisselingsorganisatie die mij zou helpen bij het realiseren van mijn plannen. Het gesprek verliep positief en ik werd uitgenodigd voor het voorbereidingsweekend begin oktober. Ondertussen had ik ook mijn eerste vaccinaties al gehad. En toen, half oktober, was daar dé mail. Het project wat mij het meest aansprak had plaats en wilde mij ontvangen! Het werd langzamerhand ook wel een beetje tijd, want eind november vertrekken wilde ik toch wel heel erg graag.

De laatste twee weken begon ik 'm toch wel een beetje te knijpen. De definitieve bevestiging uit Oeganda dat ik daar drie maanden zou mogen blijven bleef uit. Inmiddels had ik mijn huur etc. in Maastricht al opgezegd. Afgelopen vrijdag bleek dat ik voor niets in de stress had gezeten; ze waren in Oeganda gewoon aan het wachten op mijn vluchtgegevens! 

Vanmorgen heb ik met een kloppend hartje de vliegtickets gekocht en daarmee was het definitief! Er ligt nu nog een lijstje met een aantal zaken die ik moet regelen om hier alles met een gerust gevoel achter te laten en te kunnen vertrekken, maar het aftellen is begonnen! 

5 Reacties

  1. Karin:
    3 november 2014
    Hey
    Leuk om te lezen. Ik wacht vol spanning op je verhalen vanuit afrika. Heel veel succes met je voorbereidingen.
    Heel veel plezier en een hele goede reis.
  2. Tante Gerda:
    3 november 2014
    Heel gaaf! Blijf lekker dromen, wel met beide benen op de grond en wie weet wat je dan nog allemaal te wachten staat.
    Goeie tijd en rust in je laatste voorbereidingen.
  3. Harry Burgmeijer:
    14 november 2014
    Geweldig dat je dit gaat doen Tessa.
    Afrika is zo mooi, ik een aantal keren in Kenia geweest en als je er een keer geweest bent wil je er zeker nog eens heen.
    Probeer maar snel wat woordjes in de lokale taal te leren, want daarmee scoor je zeker bij de mensen daar. Heel veel succes en geniet er vooral ook van.
  4. Carla Denemarken:
    15 november 2014
    Hoi Tessa. Wat spannend allemaal! Geniet van de voorbereidingen en verheug je op een fantastische ervaring in imponerende omgeving. Veel succes!
  5. Pap en mam:
    28 november 2014
    Lieve Tessa,

    Daar ga je ..... op weg naar Oeganda !
    Een kinderwens, naar Afrika, gaat nu in vervulling.
    Het project waar jouw voorkeur naar uitging mag je ook gaan doen, super.
    Het zal wennen zijn het cultuurverschil: de mentaliteit, het tempo en terug naar de eenvoud/geen luxe.
    Doe wat je kan, het zal naar jouw gevoel nooit genoeg zijn !
    Maar probeer ook te genieten én pas vooral goed op je zelf.
    Dan komt alles goed!!

    Liefs,
    Pap en mam